Duszyczko moja.....

....dusza nie umiera nigdy.....

Tyś już tak zmęczona
Ilością myśli wykończona
Pragnieniem szarpana
Nie śpisz do rana

Błąkasz się w dniu zepsutym
Jesteś zgliszczem wyplutym
Czujesz powracającą tęsknotę
I na smak miłości ochotę

Masz wszystko choc ciągle sama
Wzdychasz po kątach zmarnowana
Mgłą nicości znów otulona
Siedzisz w kącie niespełniona

Ponownie życie ci siły odebrało
I oddychac spokojnie nie dało
Czasami żyletkę trzymałaś w rękach
By umierac w mękach

Dzisiaj mnie zabolało
stare odczucie wracało
Lecz tak bardzo kocham życie
Że umierac nie chcę - mój bycie!

Bodzców zewnętrznych mam za wiele
Nie szukam pocieszenia w kościele
Nie będę powielac przeszłości
By znów wrócic do samotności

Tak bardzo czekam na lato moje
By wygrzac na słońcu trudy swoje
Poczuc harmonię duszy i ciała
By mi inna dusza Siebie nie zabrała...

autor

Marsell

Napisany: 2006-12-21 Dodano: 2006-12-21 10:31:58

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie