Ech poeci
Ręce im drętwieją od pisania,
Głowa pęka od szumnych metafor.
Często całe noce nieprzespane,
od myślenia i ciągłego strachu.
Czego mogą bać się ci poeci?
Osądu, jakie będą własne ?dzieci??
Poeci się po to rodzą,
Żeby pisać, żeby płodzić
bez względu na płeć.
Nawet nigdy nie pomyślą,
co też mogą z tego mieć.
Bo poeci, duże dzieci,
co kochają wiersze klecić.
autor
wrobel
Dodano: 2011-04-21 11:06:06
Ten wiersz przeczytano 4015 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Bdb. Wróblu napisałeś o petach.Pozdrawiam.
No i całkiem fajnie dzisiaj klecisz :)
Dużo prawdy w wierszu i nutki optymizmu się
przeplatają.Refleksyjny a jednak radosny:)
Tacy już jesteśmy bracie poeto;) Pozdrawiam;)
Co prawda, to prawda:))
Tak, poeci duże dzieci:)) Fajny wierszyk. Pozdrawiam.
Jak zwykle, SYMPATYCZNIE, wesołych świąt
:):):)
Poeta kocha wszystko co wokol niego,ma szeroko oczy
otwarce oraz serce i wszystko przelewana w wersy
Właśnie cała prawda, poeci kochają poezję :)))
Pozdrawiam :)))
wiersz pieknie opisuje poetów...ja tylko grafomanię
...ale dzięki wierszo jestem inna istota...pozdrawiam
ciepło
Dobrze,że wolny, a już myślałem...no widzisz? Od
myślenia głowa boli. Mówisz,że trzeba się urodzić -
hurra. Ja po urodzeniu nie znałem pani weny.Czyli
cieszę się że mnie wenologia nie dotknęła i nie
zasługuję na to szczytne miano...uff....już mi lepiej.
Serdecznie pozdrawiam.
w pełni poetką się nie czuje,
ale często wierszoklecę i rymuję,
często mi się w głowie kołuje,
wypełnia mi to czas,dziękuję ;) Pozdrawiam serdecznie
M :)
tak, z poezji ma się w sensie materialnym niewiele...
za to w duchowym, emocjonalnym, bardzo dużo :-)
tak, poeci to wrażliwe istoty..nie każdy ich
rozumie...
Witaj,,dostajemy 10 talentów ,a poezja to jeden z
darów kto ja czuje w sercu innym
przekazuje,,pozdrawiam+++++