Egoizm

Wokół tyle jest zawiści
złych emocji, wrzawy, kłótni
ranią nawet ludzie bliscy
i chodzimy smętni, smutni

Egoizm i zazdrość chytra
oplata nas jak pajęczyna
tnie słowami niczym brzytwa
razem kończy i zaczyna

Czy to jest wygórowane
usłyszeć słowo dziękuję
czy to zbyt wielkie żądanie
za to że tak właśnie czujesz

Od siebie też coś dać trzeba
dobre słowo gest serdeczny
czasem i"przychylić nieba"
nikt z nas nie jest wieczny

Pytasz czemu tak się dzieje
tyle dałaś od siebie dobrego
wiara w ludzi się chwieje
i cisną się słowa dlaczego

Odrzucasz te troski z głowy
lecz z powrotem wracają
dlaczego martwisz się losem
tych co uczuć nie znają

A jest dobrze do chwili
póki dają Twoje ręce
później przestają być mili
i chcieliby jeszcze więcej

Ranią się wzajemnie bliscy
dobre słowo w gardle kością
tych co znamy od kołyski
otaczają się zazdrością.

autor

cezaryna

Dodano: 2010-10-21 11:16:23

Ten wiersz przeczytano 658 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie