Gdy patrzę na mamę

Strach jest niestety wkalkulowany w nasze życie.
Pozdrawiam :)

Bardzo dobry, poruszający wiersz. Pozdrawiam :)

Wzruszający, piękny wiersz pisany troską Córki do
Mamy.
Bardzo mi się podoba, pozdrawiam Mariolko serdecznie
:)

Poruszający.

Znam to!

bardzo dobry, poruszający wiersz...

Strach o najbliższych, coś, co każdy rozumie/zrozumie.

Piękny, wzruszający wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Lęk o najbliższych żeby nic im się nie stało jest
naruralnym stanem ducha, a o tych którzy są w wieku
podwyższonego ryzyka boimy się najbardziej...
Pozdrawiam Cię Marcepani i życzę spokojnej i miłej
niedzieli :)

Wiesz, tu Ci nic nie napiszę. Zabrakło słów.

Piękny, wzruszający wiersz, wiem doskonale o czym
piszesz, mama kocha największą miłością, o swojej
mamie pisałem w wierszach Mamo i Po wieczność,
pozdrawiam ciepło, miłej niedzieli.

Strach to atawizm. Można zastąpić go na codzień troską
i obawą. Ale strach przed śmiercią (własną, czy
bliskiej osoby) pozostanie żywy tak długo, jak długo
człowiek nie pokona śmierci.

Kochajmy i szanujmy swoich rodziców - tak szybko
dosięga je przemijanie. Wzruszyłam się bardzo, bo znam
lęk o życie schorowanych rodziców i trud opieki nad
nimi.Pozdrawiam serdecznie:)

Czuję ten wiersz.

Wiersz porusza. Czytając myślę o mojej mamie, która w
przyspieszonym tempie dziecinnieje: Nie połyka
lekarstwa, tylko wypluwa je za łóżko, bo gorzkie;
płacze, a nawet potrafi mnie uderzyć, kiedy po
obiedzie nie ma deseru (kiedy ma rozstrój żołądka), aż
przykro pisać...

Moja niedawno odeszła i nie umiem o tym pisać.
Rozumiem ten strach.
Pozdrawiam.

Zazdroszczę tego strachu.
Nie mogę już się bać, mojej Mamy już nie ma.
A wiersz piękny.