Gdzie jest generał?

Trup się ścielę gęsto
i wygodnie rozkłada,
niewygaszony mózg lekko pulsuje
ciało nie skończyło gnić,
lepi się od wspomnień.

Nie wyważona dusza, wymyka się
wycieka z resztką spleśniałego nasienia,
twardnieje wypieczona
w diabelskim prodiżu,
strup za światów
zawraca z odziedziczonym majątkiem
znowu jest na wojennej ścieżce.

Cezar Fiku czuły pies
bał się duchów w starym domu
zawieszonym jak hamak
na żydowskich grobach.
Jako jedyny z rodziny
rozpoznał zamaskowanego generała
co po cichu dochodzi za plecami
wznosząc się na palcach robaczywej stopy.
Wichura zerwała pagony,
wyplute landrynki
przykleiły się do munduru,
imitacja zabłąkanych dusz,

Dobry pies smutnymi oczami
patrzył na golema Krzysia
w którym zamieszkał słodki wojskowy
i zarządza od urodzin
z protez i ortezy układał figury
stawiał na planszy między światami grając z eonami.

Gorące szczypce ściskały glinianą głowę
może wtedy wykorzystał moment
opanował małe ciało,
blokując Boskie emanacje.
Zarząd Chrystusa został wycofany
na prawie 40 lat,
25 grudnia wraca w nadziei z nową kadrą.
Generał wydał oświadczenie
że nie poda się do dymisji.

autor

pro-gnostyk

Napisany: 2015-11-26 Dodano: 2015-11-26 12:08:03

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie