Głupie cztery sciany/ czyli...

Dedykuję ten wiersz wszystkim tym, co bardzo dobrze rozumieją i znają te wciąż powracające uczucie samotności.

Siedzę sama w pokoju,
Patrzę na puste ściany.
Nie widzę nic,
Bo łzy zasłaniają mi świat.
Mój świat...
Te głupie cztery ściany, sufit i podłoga,
To wszystko co mam.
Nie myśl sobie!!!
Ja nie jestem pusta w środku,
Tylko nie wypełniaja mnie uczucia te, których pragnę.
Nie te o których marzę i śnię,
I nie te o które się modlę.
Me serce przepełnia żal,
Z powodu braku czegoś,
Czegoś, czego nigdy nie miałam i mieć nie będę.
Dleczego?
Bo zostaną mi już tylko głupie cztery ściany,
I jedyneuczucie, które nigdy mnie nie opuszcza.
SAMOTNOŚĆ

autor

asiaaa

Dodano: 2005-02-26 14:27:58

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie