Gnohti seauton
Nie mam prawa wszystkiego wiedzieć
Jeszcze nie widać dna i końca
Życie musztarda po obiedzie
To tylko woda musująca
Jestem zaimkiem osobowym
Ktorego nagle wiatr poniesie
Czas mi wyrywa włosy z głowy
Duszę przystraja mi jak jesień
W tym sęk że znam już okolicę
Wiem dobrze gdzie zimują raki
Chciałbym więc zacząć się jak styczeń
Gdyby i cały rok był taki
W przyszłą sobotę dyskoteka
Rzeczywistości ciężko sprostać
Człowiek się zbliża do człowieka
A więc kolejna przyjdzie wiosna.
Gregorek, 31.7.22
autor
return
Dodano: 2022-08-01 11:46:27
Ten wiersz przeczytano 675 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wiersz zatrzymał.
Człowiek poznaje samego siebie cały czas, ale próbować
trzeba.
Pozdrawiam
Poznaj samego siebie
czasami to bardzo trudne a nawet
i nie wykonalne
pozdrawiam
Bardzo na Tak,
pozdrawiam serdecznie.
Myślę że z upływem lat każdy człowiek coraz bardziej
poznaje siebie i swoje możliwości ...łatwiej jest
wtedy rozpoczynać każdy rok gdy się jest siebie
pewnym...mądra refleksja w dobrym wierszu...
Podoba mi się, też za szadunka.
za szadunką.
Mądre i fajnie prowadzone słowa.Wiersz ma treść, o
którą dziś trudno.Jestem bardzo - za.
Bardzo podoba mi się wiersz - wezwanie do poznania
najpierw siebie. Gdy znamy swoje możliwości, potrzeby,
marzenia - żyjemy pełniej nawet w jesieni życia - i
każdego dnia można zaczynać nowy rok, nową wiosnę.