..gondolier słów....

...dla mojego gondoliera, który kieruje łódką, na której oboje siedzimy....

.....gondolą słów płyniemy,
napędzani swoim brakiem...po ciasnych uliczkach błądzimy, obce twarze widzimy...
jak rybacy łowiący szczupaki...
potrzebujemy się co dnia, jak na wietrze czerwone maki...
wskazujesz mi palcem sady ogromne...
jakże w tym wszystkim skromne...
..spójrz jak delikatni flisacy...
bujają naszą łódką niczym misiem Pankracy...
rzezbimy pokorą nasze spotkanie...
bo nim to się stanie...
wiemy jakim zagrożeniem są słowa przez nas budowane...
nawzajem sobie dawane....
jak się teraz mowie oddajemy...i co z siebie najlepszego czerpiemy....
..wiem, jak będzie wygladało spotkanie.....
lecz nie powiem, by pozostawic ci w myśli nieznane.......

..na chwile warte poświęcenia swojego czasu, warto czekac, chocby dłuzej niż przewiduje nasz zegar.......

autor

Marsell

Napisany: 2006-11-28 Dodano: 2006-11-28 11:55:52

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie