Grobowiec

Korytarz zimnych ścian, ta sama barwa
Lecz w jednym pokoju zapalona świeca
I chociaż rosa napis na nim zdarła
Ciepły płomień pamięć moją wznieca

Idę przez drugie miasto
Skrzętnie pod ziemią ukryte
Wrota otworzą się, lecz muszę znać hasło
Na warcie stoją chęci zabite

Kolejna ściezka wykuta w marmurze
W sąsiedztwie tkwią wieczne łoża
Imiona wyryte w kamiennej tekturze
Sny błądzące nastrój tworzą

Wiatr złośnik prowadzi do celu
Gdzie serce bijące największym skarbem
Bawi się tu wspaniałych wielu
A kim byłeś, co miałeś..nic nie warte

Ostatni bar serwujący spokój
Otwierany punktualnie
Woda święcona to darmowy napój
Świętych kawiarnia nad kawiarnie

Zaproszenie dzisiaj odebrałem
Koperta czarna, dlaczego z krzyżem?
Nad kieliszkiem wódki przeczytałem
Swoj byt z dniem dzisiejszym ukończyłem

autor

Głos z szafy

Dodano: 2004-10-07 13:18:17

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie