imponderabilia

Ślicznie. Pozdrawiam Karolinko.

Czytałam z zainteresowaniem i podobaniem. Udanego
beztroskiego dnia:)

Z przyjemnością przeczytałem :) Pozdrawiam serdecznie
+++

Dziękuję za wizyty i czytanie.

Super!
Oczęta niebieska, prawie fiołkowe i niebo gotowe ;)
Pozdrawiam :)

niewiele Ci powiem, ale powiem jedno:
jesteś Poetką

nieuchwytne, a takie prawdziwe.

Piękny wiersz. Pozdrawiam :-)

Niekonwencjonalne podejscie do tematu istnienia.
Swietne!

Pozdrawiam pozostajac pod wrazeniem przekazu;:)

Wspaniały wiersz, niesamowita gra kolorów i skojarzeń
w poincie. Najprawdopodobniej owego wielbłąda z
przypowieści, przechodzącego przez ucho igielne,
zawdzięczamy błędnemu tłumaczeniu :)
Dla mnie to wiersz o potrzebie zmiany perspektywy w
obliczu wyzwań emocjonalnych. Pozdrawiam serdecznie :)

Co do niebieskiego ciepła - zaręczam, zimne jak żadne
inne.
Całość przekazu interesująca i ambitna.
Osiąganie poziomów jest możliwe dzięki nieustającej
wędrówce.

Tytuł, mnie onieśmielił - musiałam
wyguglować :)
a puenta olśniła - nie tylko urodą :)

niech się dzieje wola nieba...

bardzo ładnie skonstruowany. Niebieskość królestwa
bierze się z nasycenia atmosfery tlenem. Im wyżej, tak
na ponad pięciu tysiącach gdy spojrzeć w górę widać
granatowość. Gdyby nie było ani jednej gwiazdy czy
ktoś wyalazłby sposób jak okiełznać ogień?

Ciekawie o rozstaniach i powrotach, jak w życiu
codziennym dom, praca, dom...pozdrawiam :)

Być przez cały dzień w ramionach ukochanego byłoby
nudne. Dlatego rozłąka (nawet kilkugodzinna) jest
potrzebna, aby doznać radości obcowania po powrocie.