Improwizacja ciszą
delikatnym pociągnięciem szeptu
na pięciolinii zmysłów
zatańczyło napięcie
uwiodło ciało stawiając krzyżyki
utkane w bezpośredniej bliskości
dźwięków na granicy ciszy
roziskrzyło wysublimowane narracje
gradacją słów w bezruchu
by po chwili rozprószyć oddech
w fabularnych warstwach czułocieni
gdzie głębia osiadała nasyceniem
odkrywając fantom
zerowych decybeli
autor
beano
Dodano: 2022-07-13 22:36:05
Ten wiersz przeczytano 3371 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
Kolejnym gosciom sle serdecznosci z podziękowaniem
Pięknie improwizujesz ciszą
Pozdrawiam
Ach te " czułocienie", Slicznie piszesz
Pozdrawiam
Kazap
Bardzo mi milo, ze czytasz z podobaniem
Dziękuję :)
improwizacja z górnej półki
nawet z cisza można porozmawiać
bardzo wyszukane porównania
pozdrawiam
Dziekuja bardzo kolejnym gosciom za podzielenie sie
wrazliwoscia
Serdeczności
Witaj,
improwizacje to dowód na posiadanie fantazji, tej
niezwykłej./+/
Piękna improwizacja ciszą, z podobaniem pozdrawiam
ciepło.
wbrew pozorom cisza bardzo dużo mówi
relaksacyjna muzyka ciszy
Wiersz będący wyrazem wysokiego poziomu artystycznego
i umysłowego.
Świetny. Pozdrawiam serdecznie :)
Unosisz zmysły....
Ożywiają obrazy wyobraźnią malowane.
Pozdrawiam Beatko serdecznie :-)
Cisza pięknie - wymowna w Twoim wydaniu. Pozdrawiam
ciepło.
* niesamowity, ma byc. :)
Juz czytalem, ale zajrzalem i widze, ze nie zostawilem
sladu. Chyba przez te zachwycajaca tresc, metafory...
wczytalem sie... w cisze... i...
Nieasamowity wiersz, Beatko. :)
Klaniam sie nisko. :)