Jak ja

Dziękuję Wam za poczytanie i komentarze,
i poczytanie bez komentarza :)

ładnie.pozdrawiam.

Podoba mi się.

Bardzo poetycki malunek

Pozdrawiam ciepło

Lubie Cie czytac, Zosiaczku.:)
Wiersz, bardzo klimatyczny, podoba sie , jak wszystkie
Twoje wiersze.
Pozdrawiam ciepo, milego wieczoru, zycze.:)

role się zmieniają, czasami jest się pod
,,,,pozdrawiam :)

Errata* - pięknie:)
P.S Ten wór srebrników też wymowna, super metafora.

Piękna spleciony krajobraz z
refleksją życiową, jak zwykle cudne obrazowanie,
zwłaszcza te plastry lodu bardzo mnie ujmują.
Pozdrawiam serdecznie
Zosiu:)

klasowo szacunek pozdrawiam

Milo cie znowu czytac Zosiak.
U ciebie tak zawsze plynnie i z sentymentem i
refleksja.
Pozdrawiam.

MamaCóra, staż, Nel-ka, Tadeusz Grzywacz, marcepani,
karat, Mirabella, dziękuję Wam za poczytanie i miłe
komentarze :)

al-bo, Bożenko, spadłaś mi z tego gwieździstego nieba
Dziękuję Ci :)
Z braku kursywy... nie umiałam sobie z tym poradzić :)

Wymowny wiersz , aż ; krzyczy do mnie ; świetny !
Pozdrawiam autorkę

Zmienne bywają ludzkiej duszy stany,
stąd i noc nijaka, księżyc zdołowany!
Pozdrawiam!

zaskakująca puenta jest dopełnieniem pięknego,
niezwykle płynnego wiersza. pozdrawiam.

wzruszajaco oddany stan emocjonalny peelki,
przesilenie wiosenne, rozczarowanie miloscia, zyciem?
i swietne porownanie do przyrody, zawsze to jakies
pocieszenie:)
plastry lodu jako pekajace kry super!;)

wiersz plynie, to norma u Ciebie, rymy i przerzutnie
ciekawe... bardzo mi sie podoba calosc; z braku
kursywy mozna dac apostrofy przy 'wczoraj', bo ja
odbieram to jako okruchy wczorajszego dnia;)

milego, Zosiu:)