Jak wierzyć
Nade mną chmurne niebo
zasłane mgłą zwątpienia
Szukam prawdy wokoło
W czeluści zapomnienia
Zaglądam życie całe
w kąciki przeznaczenia
Gdy myślę już znalazłam
Prawda w kłamstwo się zmienia
Ile jeszcze przede mną
spotkań rozstań oręży
Jak trudno pozostać sobą
Wierzyć że prawda zwycięży
Jak trudno się nie zmieniać
Gdy życie do fałszu zmusza
Ja jednak zostaję sobą
Mimo że cierpi dusza.
24-03-2009
Komentarze (9)
Ladny, płynny wiersz i prawdziwy.Pozdrawiami
Wiersz bardzo zastanawiający i zmuszający do myślenia
nad sobą.
Piękny wiersz. Szczerość i prawda, choć dusza cierpi
powinno zwyciężać. Kłamstwo ma krótkie nóżki i niesmak
pozostawia.
być sobą jest życia puenta, żyj dla siebie nie świata.
Pozdrawiam
Z niedopowiedzianych słów z prawdy rodzi się
kłamstwo.Nikt z nas nie jest stanie tego
zatrzymać.Musi dojrzeć.Piękny wiersz.
ten ostatni wers pokazuje ,że jesteś silna dasz radę
zwątpieniom ,to pocieszające.Ładny wiersz
Ładny wiersz i życiowy-kłamstwo zwycięża i tak jest
najczęściej,aby udowodnić że to pomyłka to jest często
za późno..i jak tu wierzyć..powodzenia
Tak trzymaj i do przodu-pozdrawiam
tak trzymać...(; i w życiu w swej
twórczości.Pozdrawiam