Jesień

Magią skąpane liście złota
Ślepia świecą wśród zawiei
Senne smutki rdzą malowane
Mgłą jesiennej utopii

Biel miesza kolory dusz
W jednolitą całość obrazu.
Kasztanowych oczu jezioro
Usta melodyjnej rozkoszy.
Wodospady zieleń sączą
Miłość zaklętą w graniach.
Pieśnią tęczowych nici
Pajęczynę ciał bezwonnych
Wiatr delikatnie plecie

Harmonia natury
I ciał nadejdzie kres
W zapomnianych grobach
Liściennych pałaców
Żal i krew

Na firmamencie wyryte dusze
Skąpane gwiezdnym światłem
Jaskrawe łuny zachwianych
Drzew przemijania
Na ziemi obiecanej

Czerwoną wstęgą wiją się
Drogi zatracenia
Gwiezdnym pyłem przykryte
Powstają jesienne pragnienia...

autor

Aranel

Napisany: 2006-09-15 Dodano: 2006-10-27 22:37:18

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie