Jesienna nadzieja

Nie przyszłaś dziś choć obiecałaś
Lauro ze snów
Zgnębienie duszy mojej
Kolejne bezsenne czuwanie

Ilekroć spojrzę w bezmiar za oknem
Październikowe liście w tańcu radosnym
Zdają się krzyczeć: wolność!
Lecz upadek ich bliski
Zgnilizna – oto swoboda

Dziś łąka której nie ma
Deszcz niby ten sam
Przeżarty duch łzą
Zroszone drzwi

Jesień bezczelnie wkrada się
Z uprzejmością kata
Potargane wiatrem włosy
Nadzieja

autor

Jan Gomber

Dodano: 2007-05-01 16:54:37

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie