Jesienny Skarb
Cóż ci dać za twą dobroć?
Wszak nawet nic mówić nie trzeba,
myśl moją w locie chwytasz
nasz wyjątkowy ułamek nieba.
Jesień życia nas połączyła
lecz dojrzała wiosna w nas rozkwita,
weźmy ten skarb od życia
za nami ugorem droga przebyta.
Nie oglądając się za siebie
bierzmy to - co dobry los nam zsyła,
by u kresu drogi móc powiedzieć
nasza miłość wyjątkowa była.
Komentarze (17)
No i pieknie, lubię szczęśliwe zakończenia:)
Jesienna miłość,pachnie wiosną:)
najwazniejsze aby jesienia wiosna byla, ladnie o
milosci w dojrzalym wieku
Miłość wyjątkowa i wiersz wyjątkowo uroczy.
Ładnie i ciekawie poprowadzony wątek miłości w
wierszu.
Czy o wczesnej wiośnie, czy późnej jesieni, kolorami
szczęścia niech miłość się mieni.
Każda chwila w życiu jest niepowtarzalna. Nie ważna
jest pora ( roku ) na miłość a jej siła. wiersz bardzo
ciepły i romantyczny.
Cudnie opisałaś tę wyjątkową miłośc
By u kresu drogi powiedzieć, nasza miłość wyjątkowa
była.Wiersz piękny, liryczny miłością napisany.Tak
przeżyć życie, aby kiedy siwy włos ciepło mieć co
wspominać,
Wszystko jest możliwe - mozna znalezc tą milosc którą
gdzies się utraciło ;) jesienny skarb ciekawie
napisany :) pozdrawiam serdecznie
wiersz pisany piórem zaczarowanym, dobry wiersz,
pozdrawiam cieplutko +
Taka Miłość jesienią życia jest najcenniejsza
Nie teskni ten kto nie kocha...kochaj wiec ....a
poczujesz magie uczucia..jak piszesz jest wyjatkowa i
taka niech płonie w tobie...pozdrtawiam.
Wzruszający wiersz...wszystko zdarzyc sie może, nawet
znależć zagubioną miłość
i wspominać wszystko z uśmiechem na twarzy, świetny
wiersz, pozdrawiam ciepło