jestem tym, kim zapragniesz...

zaczęłam nowy rok w objęciach Skarba, to chyba dobrze wróży, hmm to było dwa dni temu
co było dwa dni temu? było cudownie, czułam sie jak księżniczka, czułam, że mogę wszystko, czułam, bo tak bardzo kocham ...
świece, woda, szampan, nowy rok to wszystko i ... i tylko my
tak pięknie zaczeliśmy, obiecaj, żę jeszcze piękniej skończymy, mówi się

że gdy rodzi się człowiek, ma tylko jedno skrzydło ... przez całe życie szuka swej połówki, by móc latać - jeśli to co czuję, to znaczy wzbić się w niebo i lecieć ku słońcu to znaczy, że mam oba skrzydła, że znalazłam tą swoją przeznaczoną mi połowkę

a gdy rano 1 stycznia obudziłam się wtulona w twoje ciało, słuchając rytmu, jakie naszemu życiu wybiajało Twoje serce, drżenie rąk, dotyk dłoni, proszę zrób to jeszcze raz
dziś jest już 2 stycznia widziałam cie, tylko przez chwilę, tylko przez dwie godziny
spędzone tak normlanie, bez żadnych ekscesów, przy Tobie

powrót do domu, nie było łatwo odwrócić się i iść przed siebe, ale co mogłam zrobić
a tam jak zwykle moje skrzydła opadły, pióra spalił zimny powiew słow
szara rzeczywistość nic więcej mnie tu nie czeka
czym prędzej uciec, czym prędzej odejść, wyrwać się stąd jak najszybciej
nie zdawałam sobie sprawy, że okłamywać samą siebie to, tak jakby kłamać cały świat
a przecież świat to ludzie
a przecież świat to Ty
udawać przed lustrem, uśmiechać się do zdjęć, wierzyć w zakłamane, skrzywione w grymasie usta
wmawiać sobie fikcyjne uczucia, gdy chce się ryczeć
niecierpie chwil, gdy nie moge nic zrobić, by było lżej

autor

spragniona

Dodano: 2007-01-02 22:57:41

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie