jeszcze raz, gdy rozliczę
za kilka lat
zejdę ze skał łańcuch zrywając
przetrzymałem go-to on pękł
zjawię się pełen sił i gotów
by rozliczać kręgi świata mego
ignorantom splunę w twarz
hipokrytom spojrzę w żółte ślepia
ze słowami "ciebie to też nie ominie"
przyjaciołom co ciągle ze mną
podziękuję gorąco
za słowa nadziei
za dowody pamięci- zbieram je
to mój skarb
zacznę od nowa
z głową pełną doświadczeń
wiedzą
kto ze mną a kto przeciw
autor
D.A.R.E.K.
Dodano: 2009-12-21 12:46:18
Ten wiersz przeczytano 398 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
najcenniejszy skarb bo to przyjaźń ...(literówki)
pozdrawiam ciepło i wesołych życzę:):):)