Kiedy stane sie motylem bez...

Kiedy stane sie motylem bez skrzydel,
prosze nie serwuj mi lisci zielonych,
ktore stana sie moim wiecznym lozkiem.

Jesli jednak mnie nie posluchasz,
to postaraj sie o zdzblo trawy zielonej,
niech stanie sie ona moim wiezieniem.

Kiedy stane sie motylem bez skrzydel,
nie karm mnie nektarem kwatowym,
zebranym przez te nocne latwce.

A jesli musisz, to prosze,
nie wbijaj tych igiel w moja lapke,
raczej karm lyzeczka, jak male dziecko.

Kiedy stane sie motylem bez skrzydel,
niech swietliki - niczym maszyny zyciodajne
niezaprzataja sobie mna glowy.

A jesli musza,
niech robia to sennie, powoli,
nie chce slyszec tego pik... pik.

Jesli stane sie motylem bez skrzydel,
zaufaj mi, poprostu daj mi odejsc,
nie odwlekajac tego co nieuniknione.

Pomagaj tym, co tego potrzebuja,
innych nie uszczesliwiaj na sile,
posluchaj ich oczu i lekow,

bo jesli stane sie motylem bez skrzydel,
poprsotu chce odejsc do wiecznej krainy,
bo czym jest motyl, niemogacy latac?

Daj nadejsc agonii, ona bedzie moim lekiem,
ukolysze mnie do snu, ukoi moj bol,
zabierze mnie tam, gdzie skrzydel niepotrzebuje..

Moze troche dziwny ten wiersz, bez wieszej formy, ale nie ona jest tu potrzebna. Mam nadzieje, ze jest on dla wszystkich jasny i przejrzysty, bo jest on jednym z moich ulubionych. Moze ntroche zebyt osobisty jest, ale to dlatego ze widzialam co znaczy czekac na smierc, ktora nie moze nadejsc... Pozdrawiam

autor

kloe

Dodano: 2007-02-22 18:33:03

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie