Kochając kwintesencją

Brak mi Go!
Nie umiem o Nim mówić...bo czym są słowa w afekcie miłości...
Nie umiem o Nim myśleć...bo głowa mi pęka z nadmiaru myśli niekończonych...
Nie umiem milczeć, bo serce karze krzyczeć bólem, że kocha kwintesencją...

Nie wiem ile milionów lat mi zajmie tłumaczenie zawiłości...
...ogromnej rozpaczy i wspomnień spiętrzonych!
Nie mogę pisać, bo nie ma zdań, które to co czuję całą sobą potwierdzą...

Szczęściem się poję choć kocham nieudanie...
Cierpieniem się szczycę a umieram z tęsknoty...
Bez obaw, że gorycz żalu uczucie może zatruć!

Nie mam w sobie wiary, nic nie ulegnie zmianie!
I tylko czasem...we śnie...błagam o jeden choć dotyk...
Dlaczego wciąż tak kocham???????


....bo ON...to moje sacrum!

godz. 2:12

autor

katie777

Napisany: 2007-01-08 Dodano: 2007-01-08 02:11:04

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie