Komensalizm gatunków
Lisek wkradł się do kurnika,
patrzę;
już ze zdobyczą zmyka.
W sadzie w krzakach ,
zapełnił brzuch śniadankiem,
było to wczesnym rankiem.
To ci gatunek w symbiozie,
jak kogoś nie zeżre,
żyć dalej nie może.
I tak ostatni raz,
gdakała bezradna kurka,
rudzielec mutualistycznie
zrobił robotę tras pras,
po kurce zostały tylko piórka.
A wśród ludzi symbioza jaka?
ano podobna - a różnica taka;
My się drapiemy,
na siebie plujemy,
do oczu skaczemy,
lecz pożreć się nie możemy!
autor
Tenia
Dodano: 2015-06-10 11:55:21
Ten wiersz przeczytano 1059 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
taka sama to zasada
lisek liska też nie jada:)
pozdrawiam pięknie:)
Ironiczny i życiowy zarazem; ciekawie ujęty temat :)
Pozdrawiam :))
Dobrze że nie pożeramy się nawzajem...
świetna ironia:)pozdrawiam cieplutko
Takich lisów jest pełno w naturze,
a do nich podobni są ludzie,
może nie pożrą dosłownie,
ale nerwy zjedzą ogromnie.
Pozdrawiam serdecznie,Teresko:)
dzisiaj widziałem sarnę w lesie jeśli chodzi o
zwierzęta. pozdrawiam
jurgen.klinsman
dziękuję za filozoficzny komentarz
ok.
najgorsza jest złość która rozrasta się w
serduchach.... choć kanibalizm jest zakazany to
niestety w naszym cywilizowanym świecie znajdą się
pożeracze niewiniątek... smutne ale prawdziwe ...
pozdrawiam :)
W swoim wierszu autor zadaje centralne moim zdaniem
pytanie z punktu widzenia naszej egzystencji. Przecież
takim w istocie jest pytanie o jej sens, źródło i to,
co nas czeka w przyszłości. Potwierdza to chociażby
fakt, że od kiedy możemy mówić w przypadku człowieka o
kulturze (przeciwwadze natury), mamy do czynienia z
powstawaniem kolejnych teorii i idei, które starają
się nam wyjaśnić pochodzenie świata i znaczenie życia.
Rolę taką pełnili już np. starożytni filozofowie
poszukujący presubstancji, Biblia i kolejne pokolenia
filozofów. Autorka wg mnie stara się odpowiedzieć
posługując się tym wszystkim, co zostało wypracowane
dotychczas w epoce wyjścia człowieka z
niepełnoletności, jak mawiał Immanuel Kant. Czyli
innymi słowy odrzucenia dotychczasowych paradygmatów
kultury i zastąpieniu ich nowymi, wynikającymi z
rozumowego i empirycznego postrzegania świata.
Ładny ironiczny wiersz. Dobry przykład podałaś
Teresko.
Pozdrawiam.
Powiedział zając do niedźwiedzia,
Oj zmieniłeś się na gorsze, zachowujesz się jak
człowiek. Pozdrawiam serdecznie.
Mądre przesłanie +)
ironicznie o życiu,,czasem przyglądamy się sobie
badawczo , kto wie co tam drzemie w
środku,,,pozdrawiam ;]
W końcu i do tego dojdzie.
Łańcuch pokarmowy utrzymuje organizmy przy życiu. Tak
czy siak ludzi często pożerają się oczami :)) Miłego
dnia Teresko.