Koniec drogi...

Moja droga...taka kręta...już skończona...całkowicie opuszczona...

Idę do drogi...nie szukam przejścia...
Głucha cisza...noc jest ciemna...
Nie patrząc w żadną ze stron...na środku staję...
Na niebie nie ma księżyca wskazującego mi drogę...
Czuję śnieg...widzę jego błyski...
Usiadłam na drodze...we mnie kłębi się dużo myśli.
Wiatr ostry...jak zimne słowa...uderza we mnie...
Nic nie zrobiłam,powiedziałam...zostałam ukarana...
Myślę co zrobić?Gdzie mam pójść? Szukam ukrycia...
Teraz krzyczę "Nienawidzę!"..."Proszę wysłuchaj!"...
Nie chcę przeprosić, wciąż czuję złość. Oddycham szybciej.
Błędem jest,że jestem...Nagle szybciej bije mi serce...
Widzę daleko światło...jak Twe oczy wiecznie czekające.
Już wiem co zrobię...gdzie pójdę...
Blask mnie oślepia...ale nic nie czuję...
Nie ruszam się...nie przepraszam...
Siedzę spokojnie...już tylko czekam...
Obłok światła jest coraz bliżej...
Słyszę głos swój..."Teraz już mi nie uciekaj"...
Nagły huk...wszędzie szkło...
"Przepraszam"-to moje ostatnie słowo...

Dla Tusiaczka...ten wiersz spodobał Ci się od samego początku...Jako jedyna znasz moje wiersze...Kocham Cię siostrzyczko...Nigdy nie przestanę...

autor

Monikosik

Dodano: 2006-02-09 20:48:49

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie