Krańce nieba
Idźmy we dwoje gdzie perspektywa
tęczą maluje, echem przyzywa.
Idźmy odziani w złote sumienie,
nadludzką miłość, wspólne
przestrzenie.
Jedźmy na krańce rozkoszy nieba,
gdzie kwiaty pachną szczerością
chleba,
gdzie serca wielbić pragną się
trwale,
a miłość modli na piedestale.
autor
Aut
Dodano: 2009-10-29 00:00:13
Ten wiersz przeczytano 835 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
piekny wiersz.plusik.
w wierszu jest głęboki zamysł, bo gdy kochać to tak,
aby nigdy nie bolało, z pełną kulturą, przekonaniem
uczuć i po pańsku + :)
sielski klimat, dobre obrazowanie. można pracować nad
formą, ale jeśli Autor nie chce... na pewno "gdzie
kwiaty pachną szczerością chleba" łatwiej przeszłoby
przez gardło czytającego, ale to szczegół.
najważniejsza jest miłość - nie tylko na piedestale,
ale codziennie i nie tylko do kogoś, ale też do siebie
(jako źródła miłości wszelakiej). pozdrawiam+)
niebo -wieczny temat dla poezji a iść obok siebie to
wielka sztuka-dobry wiersz
Pięknie nakreślone kwitnące marzenie, życzę
spełnienia.
Bardzo łądnie, krótki, a wiele wyraża.
Dostało ci się Autku za rymiki:)
No widzisz, ciężka to praca, żeby równo strzelić w
ryło i by nigdzie nic nie wyło.
Wiem coś o tym z doświadczenia, choć
ze mną to się przekonasz.
Ale widzę że i ty błądzisz moim śladem po niebie.
potrafisz marzenia zakląć w słowa
:)
bardzo romantyczny i piękny:)
Tak-by nieść złote sumienie na krańce nieba najpierw
na ziemi zarobić trzeba-pozdrawiam.
o kto Ci zasponsorował bilet do nieba ? ...suuper :)
Wiersz pisany sercem i marzeniami...
refleksyjny,,wzruszajacy,,pozdrawiam
z daleka.
Aut-cie nie ma o co się boczyć dobra krytyka jeszcze
nikomu nie zaszkodziła nie jest wybitnie napisane jest
dobrze pozdrawiam :)
wiersz dobrze napisany...fajnie jest mieć kogoś u boku
z kim można wybrać się w tak wspaniałą
podróż....pozdrawiam
Pięknie i romantycznie...pozdrawiam :)