Kroniki Sybilli-4-Uniwersum X

- Gdzie jest ten dziwkarz , twój brat ? - zapytał Tyberiusz , gdy tylko Sybilla przekroczyła próg sali tronowej.
- Zapewne z jakąś dziwką, ojcze - odpowiedziała figlarnie.
- Sybillo !! - usłyszała zgorszony głos królowej za swoimi plecami.
- Przepraszam matko, zapewne z którąś dam dworu ojcze - zwróciła się ponownie do króla, który spojrzał na nią uśmiechając się znacząco.Wiedział jak dokuczyć swojej małżonce.
- Taaaa....dziwka dziwką poganiana, gdzie nie spojrzysz same kurwy, jak w burdelu - odpowiedział mrugając porozumiewawczo do młodej kobiety.
- Tyberiuszu !! - obruszyła się królowa i podchodząc do niego dodała - Mówicie o kobietach, moich dwórkach.
- Ale co ja poradzę , że to prawda - odpowiedział całując ją w dłoń i poprowadził w stronę tronu.W tym samym momencie pojawił się obok Sybillii , Owidiusz. Był to czarujący młody człowiek , który nade wszystko kochał kobiety , a one jego.Przystojny, miły , wesoły, ciężko było mu się oprzeć.
- Jak było ? Ogierze - zapytała zadowolonego z siebie młodzieńca.Uśmiechnął się szeroko.
- Miło, przyjemnie. Powinnaś też kiedyś spróbować - odpowiedział szturchając ją delikatnie.Sybilla spojrzała na niego z politowaniem.
- Może się okazać,że nie tylko szlachtowanie ludzi jest podniecające - kontynuował uśmiechając się do niej szczerze. Już miała mu odpowiedzieć , gdy dało się słyszeć głos Tyberiusza :
- Synu , cieszę się że przerwałeś sprawy wagi państwowej i uraczyłeś nas swoją obecnością.A teraz zamknąć gęby i słuchać bachory.Będziemy mieli gości. Wracają wasi bracia, Horacjusz i Flawiusz , którzy zawarli dość korzystny sojusz, tak mi się zdaje, z niejakim Ragnarem Zwycięzcą , nowym królem Północy. Swoją drogą , Ci to mają smykałkę do gwałcenia i mordowania.W ramach sojuszu obiecałem im żyzną ziemie , możliwość osadzenia się kilku rodzinom oraz twoją rękę , moja droga - zwrócił się do Sybilli.
- Nie możesz ! - krzyknęła kobieta.
- Ależ mogę i co więcej , chcę - odpowiedział spokojnie i podchodząc do niej dodał - Poczujesz się jak u siebie, oni też uwielbiają zabijać - wyszeptał.
- Sprzedałeś mnie jak jałówkę jakiemuś dzikusowi - syczała
- Nie jakiemuś , tylko samemu królowi dzikusów. Dobrze wiesz w jakiej jesteśmy sytuacji.Musimy mieć sprzymierzeńców w walce z Południem - wyjaśnił
- Ludzie południa nam nie zagrażają ...
- Zmień ton - przerwał jej król - Nie będę tolerował nieposłuszeństwa.Masz wykonać mój rozkaz inaczej tego pożałujesz.
- Jeśli ktoś tu pożałuje , to ty i twój przeklęty ród - oczy Sybilli płonęły , jak wtedy , kiedy mordowała wojownika.
- Sybillo - usłyszała cichy , proszący głos Owidiusza - Pogrążasz się siostro.
Król spojrzał na nich oboje i głośnym, zdecydowanym głosem oznajmił :
- Przygotujcie się do drogi. Jedziecie przywitać króla Ragnara.A teraz precz mi z oczu.
Sybilla wciąż płonęła od gniewu , a Owidiusz , który zawsze był rozjemcą między nią a ojcem,chwycił ją za dłoń i pociągnął za sobą. Tyberiusz stał z posępną miną i zrezygnowanym wzrokiem odprowadzał oddalające się dzieci.Królowa milcząco podeszła do niego i przytuliwszy się do jego ramienia , wyszeptała :
- Byłoby dziwne, gdyby przyjęła to inaczej.

autor

Assassin Fox

Napisany: 2018-03-17 Dodano: 2018-03-17 14:22:37

Ten wiersz przeczytano 1571 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bajka Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie