Kroplą rosy
tak trudno nazbierać rosę
i łzy wylane
nie sposób
zebrać do dzbanka
..............................
i jeszcze trudniej
scałować magię
błyszczących oczu
z powiek kochanka
...............................
nie zbierzesz wody rozlanej
nie pora płakać
na próżno
już jest… za późno
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2007-11-19 06:11:41
Ten wiersz przeczytano 749 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
niesamowite, jak potrafisz taką oklepaną prawdę ubrać
w takie słowa.
mozna prubowac dokonac tego ale czy sie powiedzie
zamiar?
Za pózno na lzy, niemozliwe scalowac magie oczu...
Kochanie jest niewytlumaczalne i nie da sie go ot tak
uchwycic - czego dowodem jest Twój wiersz. Nigdy nie
jest za pózno...
Trzy miniaturki składające się w jedną kroplę pełną
uczucia.
krótko ,ale z jaką treścią.. inni powinni brać
przykład:)
Podoba mi się krótka forma wiersza. Zwłaszcza pierwsza
zwrotka wiersza do mnie przemawia. Bardzo ciekawy.
Krok zrobiony, kosci rzucone.Zostaja jeszcze
wspomnienia, na daremne pocieszenia.Zycie to marzenia
rozlane czasem na ustach kochanka.