w krysztale bursztynu
nie przecinam
przypadkiem
nakreślonych
granic
spotykając
nie poznaję
siebie
raz jeszcze
w słonej
skorupie marzeń
jak zdrętwiałego
owada
w bursztynowym
krysztale
nie porusza
już nic
diurawiąc znękaną
pamięć
w bezludnej
galerii
zawieszam
granatowe myśli
w czarnej ramce
na białym
tle
autor
Czarna łza
Dodano: 2008-11-28 20:16:25
Ten wiersz przeczytano 794 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Dobra przenosnia w temacie wiersza. Utwor wprowadza
smutny klimat. Warto czasami choc na chwile zatrzymac
sie w obrazie naszego zycia. Pozdrawiam.
Ładny wiersz. A ta bezludna galeria może okazać się
pełną ludzi: każdy wiesza swoją ramkę na białym tle i
nie widzi siebie nawzajem. Warto rozejrzeć się!
Pozdrawiam.
Smutno, jakby życie zostało zawieszone w próżni.
Nastrojowy to bardzo wiersz i bardzo dobry.Wynika z
wiersza, ze jest zakoncziny jakis etap zycia, ktory
zostal szczelnie zamkniety jak owad w bursztynie, w
sercu zas wspomnienia.
Ladny wiersz. Pozdrawiam.
Pięknie zbudowany wiersz. Bardzo obrazowe porównania,
nietuzinkowe metafory. Komuś uda się jeszcze poruszyć
Cię do głębi..., ale musisz na to pozwolić i
wierzyć..., wierzyć że zdrętwiały owad uwolni się z
kryształowej skorupy bursztynu... Pozdrawiam
serdecznie.
to bardzo dobrze poprowadzona myśl, która marzenia
zamyka w kryształowym bursztynie bo to niby smutne coś
zamykać, ale jednak w ciepłym kamieniu jak w sercu
osadzone i wystawione światu choć w czarnej ramce.
smutny ten obrazek, ale wiersz w formie ciekawy
jestem pod wrażeniem ogromnym i dlatego taki wielki
PLUSSS!
ciekawie, fajnie, tajemniczo
jest Okey!
Smutny, refleksyjny wiersz, może to jednak stan
przejściowy i warto dać kredyt zaufania dniu
jutrzejszemu, pozdrawiam.
Pochmurno u Ciebie.
Piękny wiersz mimo smutnej tonacji ale jakże śliczna
gra słów-pozdrawiam!
odrętwienie taka pierwsza mysl mi przychodzi, sam
wiersz jest udany i dobrze wypowiedziany