Księgi życia. Proza.

Są takie uczucia, których nie sposób wyrazić słowami...

Wielką księgą życia dla każdego z nas jest rok
kalendarzowy. Zimowe stronice zapisane
są w mojej pamięci nierozerwalnie z twoją
osobą, gdy wszystkie ścieżki pokrywały się
uroczymi, małymi gwiazdkami, a pani zima
wytrząsała z siebie puchową pierzynkę.
Trwały zamiecie i zawieje, nawet kilka dni
słonecznych zepsuł wiejący mroźny wiatr.
Dni były pełne oczekiwań na twoje wizyty,
przynoszące ze sobą ogromne ilości adrenaliny.
Leżąc z otwartymi oczami w bezsenne noce,
wsłuchana w miarowe tykanie zegara,
nasłuchiwałam w napięciu kroków.
Pojawiałeś się, namiętność wracała
ze zdwojoną falą, noce były pełne czułych
szeptów, upajałam się szczęściem, które spłynęło
po koszmarnych latach smutku i udręki.
Marzyłam o krainie nie mającej nic wspólnego
z rozumem, gdzie miłość jak cudowny lek
potrafiła by uleczyć każde zło. W jasne noce,
do okna sypialni zaglądał księżyc roztaczając
wokół srebrne blaski, w pochmurne wiatr wył
i jęczał, śnieg głucho bił o szyby jakby zgraja
duchów dobijała się do okien. Zamknięta
w twoich ukochanych ramionach słodko
zasypiałam śniąc o wiosennych stronicach
księgi życia….

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2010-01-24 Dodano: 2010-01-24 14:12:36

Ten wiersz przeczytano 1114 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie