Kuracja
Inspirowane wierszem „Spleen II” Ch. Baudelaire’a :)
Kiedy chciałbyś swą duszę rozbić o
kamienie
I wypuścić na wolność, co wewnątrz niej
tkwi,
Kiedy ciało to tylko nieznośne
więzienie,
Gdzie trzymają cię ludzie – bezduszni
i źli,
Gdy znów deszcz wydobywa tony
nostalgiczne
Tak głęboko ukryte wśród nerwów twych
strun,
Zła zaś ciemność uwalnia lęki archaiczne
Na dnie ducha wyryte na kształt starych
run,
Kiedy, mimo wysiłków, sypialni pustkowie
Znów nawiedza tęsknota, a nie zdrowy
sen,
Kiedy myśli dość dziwne ci chodzą po
głowie,
Gdy tak wicher zawodzi żałobny swój tren,
Walnij się, bracie, w czoło bardzo mocno,
Zabaw się, wypij porządny gdzieś klin,
W jakimś barze poderwij przygodę swą nocną,
Żeby znów cię nie dopadł cholerny ten
spleen!!
Komentarze (1)
gdy spleen jest i smutek nieraz dobrze zabawić się w
swój sposób bo wtedy marazm nie obejmie paraliżem
Dobre wezwanie pięknie w wierszu ,optymizmem zawiało
Pozdrawiam U.