Laska niejedno ma imię
Ze staroci - po obróbce :)
Laska - słowo dość niewdzięczne -
w różnych pozach pcha się w wiersze.
Więc rozłożę na czynniki
aspekt trick'ów semantyki.
Babcia raz zrobiła laskę
dziadziusiowi. On pod laskiem
się rozłożył był na trawce
na tej swojej nówce - lasce.
A ja pytam (Heh! Blondyna!),
czyja tego faktu wina.
Zaliż laska stać nie może,
zatem kładzie ją, nieboże?!
Laskę (pewnik!) mus postawić!
Gdy się nie da, nową sprawić?!
Laska rodzi dylemata,
gdy kobita nie kumata.
I nie chwyta w lot... kontekstu
niejednoznacznego tekstu.
Często laski też nie chwyta
i "postawić?" - głupio pyta!
autor
grusz-ela
Dodano: 2014-05-15 11:42:57
Ten wiersz przeczytano 3308 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (109)
Nie wiem, Andreas, może :) Pozdrawiam.
Elu,a ja myślę,że jeśli chodzi o laskę,to większość
kobit jest kumatych, choćby instynktownie.
Miłego dnia.
Śmiech to zdrowie, Nowicjuszko :)
Najdusia, III filar do łez mnie rozbawił :)))
Laska to... III filar emerytalny!
Dobry, uśmiałam się do łez.
Pozdrawiam serdecznie.
i laska wanilii :)))
laska cynamonu ;)
Dzięki za czytania :)
ale doooooobre:))))))))))))))
Dziadkowi też się "laska" należy. Pozdrawiam.
:))))) zostawiam wielouśmiech i pozdrawiam
- Dlaczego laska jest ,, nebeska ,,?
- Bo chodzi w dżinsach!
Pozdrawiam.
:)))) Odwzajemniam :))) uściski oczywiście :)))
Z laską staruszek?
No, przyznać muszę,
żeś od początku
ćwieka zabiła,
bo pomyślałam,
że "ł" zgubiłaś.
Teraz zakładam
na gębę maskę:
Co robi babcia,
laskę czy łaskę?
Uściski, Elu, psotnico:))))
Miłego, Andrzeju :)