List do Taty

To lśnienie, gdy sam zasypiałem
Marząc byś w życiu był mi sterem
To lśnienie łzy spływającej
Tato! Nie jestem zerem….

Wciąż cieszę się kilku radości
Chełpiąc się Tobą i spacerem
Tak mało było Cię w Tobie
Tato! Nie jestem zerem….

Jak miałem czuć się mężczyzną?
Ma męskość uciekła w cholerę
Pragnąłem byś był mi przykładem
Tato! Nie chciałem być zerem

W ruletce Twego sukcesu
Wciąż będąc jedynie krupierem
Tak chciałem w Tobie zaistnieć
Tato! Nie jestem zerem

Raz jeden mogłem być ważny
Istnienia być Twego orderem
Proszę spójrz teraz na mnie
Tato! Czy jestem zerem?

Sylwetka twa z dumy zlepiona
Ja kłuty tej dumy rapierem
A dziś zlękniony i kruchy
Tato! Ja nie chcę być zerem

A jeśli te słowa przenikną
W pragnień Twoich siedlisko
Dorzucę tam jedno swoje…
Kochaj mnie mimo wszystko.

autor

Przemysław Wojno

Napisany: 2006-11-07 Dodano: 2006-11-08 11:47:22

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie