Losu Dar
Ten wiersz jest obrazem przeszłości...
Chociaż w życiu miałem ciężko,
I szukałem drogi swej,
To wiedziałem, że do szczęścia,
Mi brakuje tylko jej.
Kiedy jednak się zjawiła,
W głębi gdzieś poczułem ból,
Bo nie myśląc, niczym wariat,
Zapragnąłem ciała jej.
Rozum wrócił już za późno,
Zrozumiałem czegom chciał,
Jednak wszystko to na próżno,
Uciekł mej miłości czar.
Tak cierpiałem długie chwile,
Do dziś wszystko było niczym,
Przemierzałem myśli mile,
Wnet, dostałem to com chciał.
Gdy ponownie los podstępny,
Splątał nasze ścieżki dwie,
To poczułem drugą szansę,
Na zdobycie ręki jej.
Lecz spotkałem się z ripostą,
Lustro wnet odbiło świat,
Już wiedziałem co to znaczy,
Jeden, zmarnowany dar.
Dla Niej... Za to że była, że jest i że będzie gdzieś w moim sercu...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.