Martwy w samotności

Jak złudzenie powstaje nowy dzień
Bez przyszłości
Bez jasności
Blade światło
Sztuczne jak zycie
Przebija sie przez ziemię
To wszystko juz nie ma sensu
Wypuszczam z siebie resztki powietrza

Zimno
Robaki i ja
Światło ciemności
A ja jestem martwy w samotności

Połączylem się z popiołu
Nie wierząc we wstyd
Poznalem smak życia
Ale upadłem i pogrzebano mnie żywcem
Potrzebuje tylko trochę światła

Jesteśmy częścią nowego zmierzchu
Niech ciemność zniknie
Krzyk
Jesteśmy światłem
Tak bladym
Znikamy w sekundzie

autor

utiopia

Dodano: 2007-02-01 19:31:38

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie