Między winnicą a rajem
Prażyło słońce,
w prześwitach
ażurowe liście kryły
winogrona.
Uwodziłeś letni niedosyt ciała,
oplotłeś jedwabiem,
omotałeś.
Na ustach słodki sok tańczył,
smak szalał.
Oddechom wtórował
chór erotycznych świerszczy,
coraz wyżej ponad uwerturą
niosły się dźwięki.
Śpiewały flety, organy,
pastusze fujarki,
a my ponad wodami
w niebycie
z białymi piórami ramion.
I wyżej, wyżej
pośród wzruszeń,
w winnicach bioder władałeś chmurami
i świat konał w niedokrzyku
winogrona o dotyk błagały
uwiedzione pomiędzy
tobą a rajem.
Komentarze (9)
Erotyk piękny, przyspiesza bicie serca. Oczami
wyobraźni widzę namiętność i szczęście spowite w
obłoku wspomnień. Owacja dla Ciebie Biała damo !
Twoje wiersze wzruszają, kuszą, są namiętne,
delikatne, romantyczne. Kochasz w nich, tęsknisz,
rozważasz, masz obawy , cieszysz się, wyrażasz smutek
lub szczęście. Ale tym wierszem i śliczną liryką
rozesłałaś erotyczne posłanie dla miłości pomiędzy
kwiecistą łąką a zmysłowym rajem.
Kuszący, zmysłowy erotyk. Jestem pod wrażeniem.
uczucie paląąąące, gorąąąąąco na łąąąące - i ten niemy
krzyk w niebycie... temperatura erotyku w skali 1-10 -
10!
O! Dziękujemy wam niebiosa, że Betty to wyznawczyni
kultu Erosa!
Całkiem niezły erotyk-no i te wszystkie ciekawe
dźwięki,a dotyk winogron-że nie wspomnę..powodzenia
Podpisuję się pod komentarzem Stell.Uffff...gorąco...
Uroczo i romantycznie, a serca biją coraz mocniej
No ........ Damo Biała :) zaszalałaś
świetny , kuszący tekst
bravo