miniaturki pisane pod wpływem...
rozstanie
odeszłaś
puściłaś moją dłoń
bez słowa
trzymam się źdźbła trawy
żeby nie upaść
cisza
cicho dookoła
kropla wody wsiąka
w wyschnięte serce
kałuża
deszcz zrodził
na chodniku kałużę
starzec laską potrącił
tęczę
świeca
świeca płonie
szeptem
usta zamilkły pożegnaniem
burta
pamiątki z podróży
wyrzucone za burtę
na jej zdjęciu
kryształek soli
droga
droga do kapliczki
ubrana w żonkile
obok Chrystus na krzyżu
odpowiedź
wiatr się wzmaga
fala bije o brzeg
dlaczego umieramy?
żywioł przywołuje odpowiedź
wiosna
zapada się stopa
zieloność traw
zapowiada wiosnę
Ojcu
nocami spoglądam
na nasze zdjęcie
wiatr zdmuchnął
twój uśmiech
życie
nad mogiłą
chwila zadumy
obok zakwitły
krokusy
autor
Bedal
Dodano: 2016-04-03 10:49:58
Ten wiersz przeczytano 546 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ładne , a naj: :Ojcu", "kałuża" i rozstanie. Miłego
wieczoru.
W każdej miniaturce refleksja pięknie zapisana,
pozdrawiam :))
Czytam kolejno, jako pewną całość, migawki z życia.
Tchną melancholią.
Ładnie.
bardzo ważne życiowe refleksje Pozdrawiam :))
jeśli mają zostać miniaturki to w rodzaju wiersza usuń
'haiku' i będzie po kłopocie ;)
Ciekawe miniaturki, które to nie są haiku. Warto
zajrzeć do źródła i zapoznać się z zasadami ich
zapisu;
haiku ma trzy wersy 5,7,5 lub 4,6,4 lub najkrótszy
2,3,2. 'droga' i 'wiosna' po dopracowaniu będą haiku,
reszta do przeróbki. Na zachętę zostawiam plusik,
życzę miłej niedzieli.
Dzień dobry,
nie szukałam odpowiedzi.
Podobają mi się jako pewien rodzaj refleksji
człowieka, którego nie znam - ale tak plastyczne
wydają mi się Twoje wypowiedzi, że skłonna jestem
sądzić, że Cię rozumiem.
Miłej niedzieli.
Pozdrawiam.
Niektóre dobre.