W moim domu...

Uważam że wiersz cudowny a autor zdecydowanie
najlepszy na beju moim marzeniem jest tak pisać
Pozdrawiam :))

Status jest tylko kwestia czasu, a czas nie zawsze
najlepszym nauczycielem, bo mozna go i zmarnowac, w
tym przypadku chyba tak jest-uklony w strone Dziada
barowego!

rozumiem że ta ilość głosów jest wynikiem Twojego
statusu...bez urazy, ale nie jest to szczyt niczyich
umiejętności.

Piękny w odbiorze, sentymentalny wiersz. Można "wykuć"
na pamięć i mieć jako motto przewodnie, na dobrego
dnia początek.

Wiersz sentymentalny, metaforyczny. Zgrabnie opisana
bezpieczna przystań, pełna ciepła i szczęścia. Płynny
w odbiorze.

W Twoim domu nie może być inaczej....
Kiedy w nim tak piękne wiersze...
Dobrą literką umiesz na wszystko patrzeć...
Od której nawet kąty zimą cieplejsze

"W moim domu." Ten wiersz sprawił, że poczułam ciepło
domowego ogniska. Ciepło wytęsknione przez każdego
człowieka, ciepło, przy którym najlepiej ogrzać się
wraz z najbliższą rodziną i przyjaciółmi i wreszcie
ciepło, które przyciąga każde - nawet najbardziej
"kamienne" serca ... Och... Wypiłabym w takim domu
filiżankę aromatycznej herbaty i ... tak po prostu -
mile spędziła czas :)

Każdy dom, każda rodzina ma swoje sekrety i tajemnice.
Szczęśliwi ci, dla których dom jest ciepłą
przystanią...

wiersz bardo sentymentalny spokojny ... wadzi mi
końcówka powtórzen to to ...ale co tam ... niezłe)))

tak opisany dom, może odnosić się i do ogniska
domowego jak i do całego społeczeństwa, żyjącego w
zgodnym, pełnym radości i dobroci kraju, gdzie każdy
jest odpowiedzialny za swoje czyny i gesty.... brawo!

ciepło się robi koło serca jak się czyta, wszystko
pięknie stroii z wyjątkiem ostatniego wersu, rozumiem
co chcesz wyrazić tylko nie pasuje mi "a najlepsze to
to.." trzeba by znaleź inne slowa żeby oddać tą myśl

Sprawnie napisany i swiadomy celu wiersz. Dla mnie
mmoze za duzo sentymentu, ale to moje zdanie.

Magia miejsca do którego chce się wracać. Poetyka
spraw codziennych; w tej powszedniej krzątaninie jest
sens i prawda istnienia. Po co żyć- pytają ci, którzy
szukają gór kryształowych, zamiast cieszyć sie
prozaiczną kopką siana. A ona własnie moze być
szczęściem lub miejscem rozkoszy( w pewnych
oklicznościach przyrody, rzecz jasna)

z wielkim kusztem i metaforycznie...az czuje zapach
tego chleba...taki powinien byc dom

Wiersz o bardzo ciepłym, domowym klimacie. W pierwszej
zwrotce, w czwartym wersie wydaje mi się, że zamiast
"mnie trzymią", powinno być "trzymają" - bo jest to
poprawna forma, a zmiana nie zmieni rytmu.
Cały wiersz ogrzewa swoim klimatem. Bardzo płynny.