Moje planetarium

Moja mama mówiła mi kiedyś,
że rodziła mnie przez kilka godzin.
To znaczy krócej, niż jedna doba
na Jowiszu, największej planecie
w Układzie Słonecznym. A na mniejszej
przyszło mi spędzać człowiecze życie -
pięknej, niebiesko-zielonej Ziemi.

Wszyscy ludzie tak mają, że najpierw
przez pierwsze lata swojego życia
zależą od innych. Rzadko kiedy
trwa to krócej, niż Jowisz obiega
jeden raz wokół naszego Słońca.
Czasem się zdarza, że trwa to tyle,
ile wynosi obieg Saturna.

By się zakochać wystarczyło mi
dużo mniej czasu, niż jeden obrót
Marsa wokół jego własnej osi.
Od tamtej pamiętnej chwili jestem
na wspólnej orbicie z moją żoną,
co w sumie nie potrwa dłużej, niż rok
cyjanowej planety, Urana.

Nasze wirowanie wokół siebie,
gdy chleb jest wspólny, dom i modlitwa,
kiedyś zgaśnie jak dwie drobne świece.
Dużo jeszcze zostało? Nie ma co
namolnie i wścibsko pytać Boga.
Może dość długo - powiedzmy tyle,
ile trwa miesiąc w roku Plutona?

Jednak lepiej nie wiedzieć za dużo
o tym, co nas czeka w przyszłym życiu.
Przeminiemy - to wszystko, co zawsze
z pewnością można będzie powiedzieć.
Niewiele po nas tutaj zostanie -
drobny ślad lub rysa w czyimś sercu.
Jakieś listy, zdjęcia, zwiędłe kwiaty.

A planety wciąż będą krążyły.



P.S. Jedna doba na Jowiszu trwa około 10 godzin, a jego 1 obieg dookoła Słońca (rok Jowisza) - około 12 lat ziemskich.
Rok Saturna trwa prawie 30 lat ziemskich, a Urana 84.
Jedna doba Marsa to 24,6 godzin ziemskich.
1 miesiąc Plutona to niemal 20,6 lat ziemskich (jedna dwunasta z roku plutońskiego, trwającego niemal 248 lat ziemskich).

autor

Janusz Krzysztof

Napisany: 2020-04-21 Dodano: 2020-04-21 12:53:29

Ten wiersz przeczytano 1095 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie