W mojej duszy ona się odbija

Krok ku wiośnie


Każdego dnia zakwitam
Patrzę w lustro -
pachnący, wiosenna gałązka jabłoni
Brak mi obok przyjaźni
by stać się owocem

Czując rosę pod stopami
odrywam się od ziemi
i lecę myślami ku przestrzeni
gdzie przyjaźń się rodzi

W mojej duszy ona się odbija
jak w zwierciadle
Ta przyjaźń upragnionej szukającej upadłe
Pragnę wielu chwil miłych rozmów

Te które były –powklejałem do albumu pamięci
pozamykałem w szkatułach
Zostaną tam jak barwne motyle
czekające na wiosnę

Bo dziś właśnie udało mi się
Otworzyć zacięty zamek
w furtce do ogrodu marzeń.

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2015-03-20 Dodano: 2021-03-20 20:00:49

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie