My - Drzewa

Wśród wszystkich drzew na cały świecie
Kilka zapłonęło żywym ogniem z nieba.
Kilka drzew już skwierczy, smaży się – umiera!
Oczy skierowane w ognia ślad prawdziwy
Mówcie co tam chcecie, to jest znak!
- Nie zwidy]
Drzewa to my sami, tu je uosabiam
Przecież wszyscy wiemy, że ja nie przesadzam.
Spójrz przez okno swoje, nie bądź obojętny
Ludzi jest jak drzew, pełno wszystkich wszędzie.
Tu za rogiem jedno, a przed tobą drugie
Dalej czwarte, piąte, miliony…się gubię…
Ogień rośnie szybko, czemu go nie zgasisz
Inne drzewa patrzą i odchodzą stamtąd.
Właśnie takie czasy drzewo drzewu wilkiem
Konar własny ważny, inny już nieczysty.

autor

Ahmed

Dodano: 2009-06-14 21:05:43

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie