Na co czekasz?

Idac moja codziennością w poszumie skrzydeł pamietam o was Boże, Matko, Aniele i o Tobie ukochana. Karty te są z myślą o was.

Nasze zycie,
tak kruche...
w płomieniach
rozpaczy
smaży się
jego los.
Płacz
nie zagasi
pożaru,
potrzebny jest
silny podmuch
wiatru nadzieji.
Na co czekasz Boże?
Dmuchaj ile
sił boskich
w Tobie
spoczywa.
Ugaś
te męki,
uczyń dobro
dla swych
dzieci,
niech nie
próbuja gasić
ognia łzami.

autor

Ford Artur

Dodano: 2006-10-03 10:31:22

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie