Na ławeczce z Tuwimem
3 kwietnia 2022
Przechodząc dziś obok ławeczki Tuwima
jakbym słyszała głos cichy
- Człowieku dźwigający, usiądź ze mną.
Siadam więc, ja - wierszokletka
nieudolna
obok spiżowej postaci Poety
i w myślach zaczynam z nim rozmowę.
Panie Julianie, dziś pochmurno i zimno.
O, na gałązce usiadł ptak
zaszczebiotał, zatrzepotał
a korony drzew jakby obłoczki
przezroczyste, półzłociste, zielonkawe.
Ale choć wiosna, która wszystko ożywia
to my jesteśmy zmęczeni przez
burz szaleństwo i pragniemy wielkiej ciszy.
Kto nasze rozszalałe serca uspokoi?
Milczysz Poeto.
Czyżby i ciebie smutek obrósł kamieniem?
Pisałeś - Warto, warto żyć.
Ale jak, gdy wokół niepokój i lęk?
Pisałeś - Ci, co wiedzą i wiedzą, że
wiedzą
to mędrcy. Idź ich śladem.
Pójdę więc, naprzeciw dniom niepewna,
ale gdzie mędrców znaleźć mam?
Ty będziesz siedział tu dalej,
w przestrzeń swoje myśli wysyłając.
Pocieram twój nos na pożegnanie.
Może zapach szczęścia będę wąchać?
Jeśli tak, przyniosę ci bukiet kwiatów
polskich, albo tylko jedną różę,
co woń ma kwiatowej wody świeżej,
jak w twojej Łodzi młodej.
Panie Julianie, pamiętam - Cierpliwość
- najtrudniejsza forma rozpaczy.
Na przekór wszystkiemu żyć warto
Wiesz, niedługo zacznie pachnieć bzami...
W tekście posłużyłam się cytatami z wierszy Juliana Tuwima. Jest ich sporo. Zachęcam do zajrzenia w bogatą twórczość Poety i odszukania przytoczonych przeze mnie wersów.
Halszka M
Komentarze (36)
Ładne :)
Tuwima bardzo lubie i Twoj wiersz tez mi przypadl do
gustu.
Mala korekta potrzebna:
czwarta zwrotka
...prag(n)iemy... , n ucieklo.
Pozdrawiam cieplo, Halszko. :)
Poczułam spokój po przeczytaniu Twojego wiersza -
dziękuję :-)
Fajnie i pomysłowo. Muszę przypomnieć sobie jego
twórczość :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawy pomysł na wiersz i jego wykonanie, cóż Tuwim
to świetny poeta, ale nie należy do moich ulubionych,
msz. daleko mu np. do Baczyńskiego, dla mnie to
niedościgły wzorzec, choć oczywiście nie neguję
talentu Tuwimowi, rzecz jasna, niewątpliwie go
posiadał, ale są poeci, którym go zazdroszczę, a Jemu
nie.
Pozdrawiam serdecznie, Halinko, wybacz moją szczerość
i brak sympatii do Tuwima, a tak poza tym Twój wiersz
mi się podoba.
Z przyjemnością czytałam ten uroczy niemy dialog z
poetą. Trudno cierpliwie czekać na normalność, jak
wokół tyle zła. Miłego wieczoru i spokojnej nocki:)