Na pocieszenie

Dla wszystkich, co coś osiągneli, a potem to zgubili przez swoją głupotę! Niech z powrotem odnajdą to czego pragną!!

Cień, żal
rozpacz, żar.

Smutek, brak
mocny tak.

To odczuwam,
bo przeczuwam,

że czegoś nie mam
i już domniemam.

Brak mi tego,
wszystkiego dobrego,

co osiągnęłam,
czego pragnęłam.

A co zgubiłam,
zaprzepaściłam.

Jednym gestem,
choć mówiło mi jestem.

Nie mogę się poddać,
smutkowi oddać.

Muszę wciąż walczyć
i to ma mi starczyć.

Co teraz mam,
w przekonaniu trwam,

że uda mi się wszystko
i to jest blisko.

I nie poddam się,
choć czasem tego chcę.

Bo wiara czyni cuda
i mnie też się uda!

Amen..:p

autor

sliwunia

Dodano: 2004-12-22 22:24:52

Ten wiersz przeczytano 811 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie