na trapezie

Pod kopułą ludzkiego cyrku
drobne stopy akrobatki na ostrzu życia

Proszę Państwa
za chwilę odetnie cienką linę
złudnej pępowiny rzeczywistości
Zobaczycie w stop klatkach salto mortale
Wyzwolenie z ograniczonej ciałem przestrzeni życiowej
Musi tylko wchłonąć ten haust nienawiści tu i teraz
pozbierać w jedną chwilę groteskę absurdów
odbić się od złudnej powierzchni nibybycia
płynnie wśliznąć łukiem ciała w lekkość motyla
przeciąć świdrującym ach taflę głuchej od dawna ciszy

Proszę nie rzucać popcornem
Proszę rzucić okiem na siedzącą na ramieniu duszę


No mała Skacz
Musisz
Zbierz się na odwagę
Inaczej udusisz się szamocąc w kokonie pozorów
Odetchnij głęboko i rzuć im rdzawy uśmiech pogardy


Skacz głupia
Państwa nudzi powycierana na deskach teatru życia
kwestia Hamleta
Nie bądz przezroczystą chwilą
Już czas zejść z obłoków i poczuć smak ziemi
całą sobą

Proszę się rozejść
nie robić sztucznego zbiegowiska

autor

la.dotta

Dodano: 2007-03-31 08:43:32

Ten wiersz przeczytano 2613 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie