Nadzieja

Mroczny, gotycki, romantyczny

Mówią, że nadzieja umiera ostatnia...
Gdzie jesteś najpiękniejsza duszo bratnia?
Wciąż tylko cisza i pustka dookoła.
Nikt mnie nie słyszy, nikt mnie nie woła...
Nadzieja odeszła, niech spoczywa w pokoju.
Nie będę już nigdy w dobrym nastroju...
Moje serce krwawi, dusza błąka się w przestworzach.
Pozostała samotność, pustka i topienie smutków w łez morzach...
Całe moje życie miało być zupełnie inne,
Lecz marzenia są ulotne jak myśli niewinne.
Miałem mieć dom, dzieci, wspaniałą żonę.
Pozostał tylko ból, gniew a w środku cały płonę.
Ma dusza skażona jest strasznym cierpieniem,
A serce się pali olbrzymim płomieniem.
Więc to już jest koniec tej smutnej opowieści.
Weźcie sobie do serca te wszystkie treści.
Przepiękna bajka właśnie dobiegła końca.
Zabrakło nadziei, zabrakło słońca...

autor

szaman dusz

Napisany: 2022-03-03 Dodano: 2022-03-04 00:43:16

Ten wiersz przeczytano 1205 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie