Nić Ariadny...
Wieszam nić Ariadny
Nad wodą strumienia
Nocą tęskną tkaną
Splataną z marzenia.
Niech rozświetli drogę
Pośród nocy mroku
Złap jej koniec w dłonie
I już nie myl kroku.
Poczuj jak po nici
Ciepło znane płynie
Topiąc tęsknot smutki
W strumienia głębinie.
Szczęście zepnie brzegi
Przeznaczenia mostem
Gdzie dusza i ciało
Miłości pomostem…
autor
Dar
Dodano: 2006-01-08 00:14:03
Ten wiersz przeczytano 468 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.