Nic na siłę
Pamiętasz, jak przepadło w morzu
słońce i ciemność nas zastała?
Mówiłeś: "Wszystkie smutki porzuć,
tak żyć nie można. Popatrz mała -
mam tu na sobie tę pasiastą
koszulę. Możesz łzy nią otrzeć."
Wiesz, tak mi trudno dzisiaj zasnąć...
Szkoda, że dawno z niej wyrosłeś.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2014-09-15 13:54:58
Ten wiersz przeczytano 5773 razy
Oddanych głosów: 98
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (131)
:(
szkoda... aż się serce ściska
Dziękuję Wam za poczytanie :)
piękny. pozdrawiam:)
wyrastamy jak z koszuli
jak i też z uczuć
pozdrawiam:)
Wiersz dobrze napisany, "Nic na siłę".
pozdrawiam.
Piękna melancholia.Wzruszam się zawsze czytając Twoje
wiersze.Pozdrawiam.
Ciekawa metafora, ze wszystkiego można wyrosnąć, także
z uczuć...
pozdrawiam
Pięknie,nic więcej nie dodam tylko pozdrowię.
:)
:))
Wiesz Zosiaczku pomimo, że wiersz cudowny to wolę
zamiast pasiastej koszuli ,,......kiedy się w kratkę
twojej piżamy
wplatają fiołki nocnej koszuli. ..''
Ty wiesz:)))))))))))))))))))))))))
ot, perełka refleksyjna nt odwieczny;
była miłość - już jej nie ma,nic na siłę, bo użycie
siły wprowadza do konfliktu element eskalacji - jak
powiada Kohelet;"wszystko, co się rodzi - umiera,jest
czas zasiewu i czas zbiorów" - jeszcze jeden epigramat
Pp, Turkusowa Aniu, andrzej maćkowiak, karmarg, Joanna
Es - Ka,
dziękuję Wam za komentarze :)
Bożenko... jak sobie życzysz ;))
Dziękuję Ci :)
wyrastamy z koszul i z miłości...
dobre porównanie, prawdziwe;) o warsztacie nic nowego
- najwyższy poziom,
dorzuciłabym przecinek przed /jak/ i oddzieliła nimi
/małą/, albo chociaż po /mała/ dała (lub myślnik);
pozdrawiam, Zosiu:)