nie (my) film
przyszlismy z otwartymi ustami
przed nami film do obejrzenia
do konca
skladamy sie na tresc
z uplywem lat
ubywa fabuly
bieg wstecz
czarnobialy niemy film
upadlosci
nie dotknie nas z bliska
za pozno
rzucam kwiat na czarnoziem klatki
i kadr niebieskich wydm
jeszcze tu jestesmy
zaslonieci jutrem
jeszcze bezpieczni
autor
promienSlonca
Dodano: 2010-03-29 19:58:47
Ten wiersz przeczytano 629 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Piękna metafora życia, które jest niczym film, a kadru
w nim ubywa, to prawda, że tak jest,
ale dobrze, że jeszcze to jutro przed nami jest, warto
się z każdego cieszyć.
Twoją poezję przeczytałam z przyjemnością, pozdrawiam
Cię serdecznie Aniu :)
ciekawy metaforyczny wiersz...zatrzymuje
Pozdrawiam ciepło :)
Ładnie napisałeś wycinek z kadr...
Pogodnej niedzieli Aniu:)
Re:
Dziekuje za komentarze, za refleksje
Serdecznie i cieplo, Wszystkich, pozdraswiam.:)
Tak odległe czasy i ten niepokój o jutro... oby nie
złowieszczy.
Pozdrawiam:)
życie jak film, póki się szpula kręci a może wstecz,
do niepamięci...
Bardzo refleksyjny wiersz, potrafi pobudzić czytelnika
do rozmyślań. Osobiście bardzo lubię czarnobiałe
filmy, a zwłaszcza stare zdjęcia. Pozdrawiam Cię
promieniuSlonca:)
Czarnobiały film z naszej młodości. Dzisiaj
niezmiernie rzadko w dobie telewizji cyfrowej można
cofnąć się do takich wspomnień. Refleksyjne
pytanie-czy jutro jest bezpieczne? zmusza nas do
zastanowienia się.Pozdrawiam serdecznie.
.........:)..........
Dojrzala Poezja. Warsztat kunsztowny.
Pozdrawiam.
bardzo ładny,barwny ...pozdrawiam
Bardzo ciekawy temat wiersza... ładna kompozycja.
Podoba mi się. Pozdrawiam cieplutko :):):)
Bardzo dobry wiersz, świetne metafory...
A i refleksja po nim niebanalna:)