Nie potrafilam zapomniec
To bylo dawno juz nie pamietam
Gdy byles blisko kazdego dnia
Chciales osoba swa mnie opetac
Potem porzucic jak psa
W sumie udalo Ci sie to zrobic
Zostalam sama na swiecie
I nie umialam sie bronic
Jak z miloscia jest- sami wiecie
Przez dlugie lata krzywdzilam ludzi
Nie potrafilam zapomniec
Dlugo czekalam az sie obudzi
W mym sercu maly plomien
Teraz juz wiem, ze warto czekac
Szkoda tylko, ze zranilam innego
czlowieka
Wiec moi drodzy trzeba uciekac
Gdy spotykamy takiego czlowieka
I uciekajcie ile sil w nogach
Zeby przed bolem serce uchowac...
... juz wiem, ze nie warto zyc przeszloscia ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.