Nie pytaj

Czym jest szczęście?
Gdzie się chowa?
Zamgloną duszą co siedzi na drzewie
I liczy gwiazdy...
Co chwilę od nowa
Gdzie bywa zazdrość?
Z kim się spotyka?
Jest tu, za Tobą uparcie dąży
Szczęście na drzewo przed nią umyka
A strach dlaczego tak się boi?
Budzi się w nocy,
Spogląda przez okno
Swoje obawy wciąż dwoi i troi
Tylko nieśmiałość samotnie z boku
Łezki perłowe w poduszkę roni
Domek swój ma
Z sąsiedztwem mroku
Od częstych gościnnych wizyt
Wszak stroni.

autor

Głos z szafy

Dodano: 2004-07-22 18:00:57

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie