Niespokojne chwile

niespokojne chwile
niecierpliwe
niczym narowiste konie
gotowe do najważniejszego biegu
zatrzymały się u jego drzwi

ponury woźnica
zaprasza do powozu
ale on się jeszcze wzbrania
jeszcze tak do końca nie jest pewien
czy zaufać tej bladej twarzy
tym bardziej
że to podróż w jedną stronę
że samtąd już nie ma odwrotu

jakiś nerwowy ruch
za oknem w powozie
czyjś rozpaczliwy krzyk za plecami
zadrżała ręka
położona na zimnej klamce
serce mocniej zabiło
a całe życie przebiegło przed oczami

nagle zdał sobie sprawę
że nie może
tak po prostu odejść
zostawić tylu spraw niedokończonych
i tych ludzi tak mu bliskich

cofnął drżącą rękę z zimnej klamki
a ponury woźnica zaklął pod nosem
zaciął konie
i powóz ruszył
by po chwili zniknąć
za zakrętem złych wspomnień

Manuel del Kiro

autor

Manuel del Kiro

Napisany: 2015-11-29 Dodano: 2015-11-29 22:18:05

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie