NIeuchwytny
Jesteś nieuchwytny
zbyt nierealny
i niematerialny
bez ciała
sama dusza
unosisz się w oparach mgły
kiedy się w nią zagłębiam
oblepiasz mnie lubieżnie
dotykasz mego ciała bezkarnie
słyszę Twój oddech w szepcie liści
lodowatym powiewem wiatru chłodzisz moją
twarz
przenikasz mnie tak
zamykam oczy by móc z Tobą być
powstajesz
rodzisz się z mych marzeń
nadaję Ci kształt
formuję
tworzę
przebacz mi
że naśladuję Cię Boże
autor
kolorowa111
Dodano: 2010-08-10 07:46:35
Ten wiersz przeczytano 841 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Mam taką książkę "Legenda o Nieuchwytnym"..ale wiersz
o niebo lepszy :).."Naśladuję" - zastanowiłbym się..Bo
nadajesz kształt..formujesz..tworzysz..jako ciąg
myślowy: przebacz, że na swoje podobieństwo,
Boże..Lecz to tylko moja sugestia.. M.